Δυστυχως, οπως με πληροφορησε η κυρια που εχει υπο την προστασια της τα μικρα, η μικρη Τζαχαν πεθανε σημερα το πρωι...Ας ενδιαφερθει καποιος για την αδερφουλα της την Χαιδω!
Ήταν μια μέρα με ήλιο ,μόλις μας είχε τα'ί'σει η μανούλα μας και αφου μας νανούρισε στην ζεστή αγκαλιά της ,μας άφησε παρέα με τα ονειρά μας ώστε να βρει τροφή για τον εαυτό της .Ξαφνικά μια μαύρη σκια μας κάλυψε ,δύο τεράστια παγωμένα χέρια μας άρπαξαν ,τα πατουσάκια μας ένιωσαν το σκληρό - ψυχρό κουτί στο οποίο μας τοποθέτησαν αγνοώντας τις απελπισμένες κραυγές μας για βοήθεια ....Το τεράστιο τέρας όμως δεν μας λυπήθηκε καθόλου ,όσο κι αν παρακαλάγαμε να μας γυρίσει στην μανούλα μας ... εκείνο αντιθέτος συνέχισε να μας πηγαίνει όλο και πιο μακρυά .Το κρύο γινόταν αβάσταχτο ,η πείνα έκανε τις κοιλιές μας να πονάνε υπερβολικά πολύ ,οι καρδιές μας χτυπούσαν για πρώτη φορά με όση δύναμη μας είχε απομείνει ..
Οι κραυγές μας δεν τραβούσαν την προσοχή κανενός περαστικού ούτε την στιγμή που μας άφηνε το ανθρώπινο τέρας στο πουθενά ολομόναχα να πεθάνουμε οδυνηρά !
Ύστερα απο ώρες μοναξιάς και αφου βραχνιάσαμε - επιτέλους μας άκουσαν ... μέχρι όμως να μας πάρουν περάσαμε κι άλλες περιπέτειες : κάποιος μας έβαλε ένα κυπέλακι με γάλα το οποίο μας μύριζε αλλά δεν ξέραμε πώς να το φάμε μιας και ήμασταν μια σταλιά μωράκια 10 ημερών ..ορμήξαμε όλα μεσα στο κυπελάκι ,λουστήκαμε με το γάλα ..το κρύο έφτανε ως τα κόκαλα μας και τα πνευμόνια μας γέμιζαν απο το υγρό αφου η αδυναμία έκανε τα κεφαλάκια μας να βουτάνε στο γάλα που επέπλεε τώρα σε όλο το κουτί ..
Τα πράγματα καλυτέρεψαν απο το ζεστό μπάνιο που μας έκανε η κτηνίατρος ,απο το ζεστό μαξιλαράκι και τις πρώτες γουλιές που μας έδωσαν απο κάτι που θύμιζε το φαγητό της μαμάς μας . Αφού αντέξαμε την πρώτη νύχτα ,μας χώρισαν ..τρεία αδερφάκια μας πήγαν σε μια καλή κυρία που δέχτηκε να μας φιλοξενίσει μέχρι να πάρουμε τα πάνω μας και τα υπόλοιπα τρεία μείναμε σε κάποια που την αποκαλούν φιλόζωη του καναπέ και στην καλή μας την κτηνίατρο ..
Όσο περνούσαν οι μέρες όμως γινόμασταν όλο και λιγότεροι ..πρώτα πέθανε ο μικρός μας αδελφός - ύστερα ο μαυρούλης Ζορό ..στη συνέχεια κι άλλα αδελφάκια μας δεν άντεξαν μέχρι που μείναμε οι δυό μας ...
Δυστυχώς οι μαμάδες μας δεν μπορούν να μας κρατήσουν για πολύ καιρό ακόμη - μας έχουν μάθει να τρώμε και να πίνουμε νερό μόνες μας - να κάνουμε την ανάγκη μας στην άμμο μας και να είμαστε καλά κορίτσια ..
γι'αυτό θα θέλαμε να μας δώσετε μια ευκαιρία ,να μας γνωρίσετε και να μας χαρίσετε αυτό που μας στέρησαν : μια αληθινή οικογένεια γεμάτη αγάπη ,ζεστασιά ,ασφάλεια και υπέροχες αναμνήσεις .
Σας υποσχόμαστε να μην το μετανιώσετε ποτέ και ότι θα είμαστε για πάντα τα καλύτερα πλάσματα του κόσμου ...
Με απεριόριστη γατήσια αγάπη Τζαχάν και Χά'ι'δω
Τα γατάκια θα δωθούν εντός Αθηνών με τον όρο να στειρωθούν(τα έξοδα τα αναλαμβάνουμε εμείς) ,να μένουν στο σπίτι και να μην πεταχτούν ΠΟΤΕ στο δρόμο !
τηλ. επικοινωνίας 698 911 3746
e-mail : patounia@live.com
No comments:
Post a Comment